නීතිය යනු කුමක් ද ?
නීතියේ ස්වභාවය විවිධාකාරයෙන් විග‍්‍රහ කොට තිබෙයි. සංවිධිත සිවිල් සමාජයක් තුල මිනිසුන්ගේ පොදු පැවැත්ම පාලනය කිරීම සඳහා රාජ්‍ය මගින් පනවන අණ පනත් වල දැක්වෙන කොන්දේසි නීතිය ලෙස පොදුවේ සළකනු ලැබේ. නීතිය යනු කුමක්ද යන්න නිර්වචනය කිරීමේදී ඇරිස්ටෝටල් දක්වන්නේ ආශාවන්ගෙන් බලපෑම් නොලත් තාර්කික බුද්ධිය නීතිය වන බවයි. එනම් නීතිය යනු තාර්කික බුද්ධියේ උත්තරීතර ප‍්‍රතිඵලයකි. යුක්තිය පරිපාලනය කිරීම සඳහා රාජ්‍ය මඟින් පනවනු ලැබූ සහ ක‍්‍රියාවට නංවන රෙගුලාසි පද්ධතිය නීති ලෙස හැදින්විය හැකි බව ස්මන්ඞ් නමැත්තා දක්වයි. නීතිය යනු ස්වාධිපතිගේ ආඥාවක් බව තෝමස් හොබ්ස් සහ ජෝන් ඔස්ටින් දක්වා තිබේ. මේ අනුව නීතිය යනු අධිකාරී බලය පදනම් කරගත් පුරවැසි චර්යාව පාලනය කිරීම සඳහා රාජ්‍ය මගින් ක‍්‍රියාවට නංවන රෙගුලාසි වේ. හොලන්ඞ් පෙන්වා දෙන ආකාරයට ස්වාධිපත් බලය සහිත දේශපාලන බල අධිකාරිය විසින් මිනිසාගේ බාහිර ක‍්‍රියාවන් පාලනය කිරීම සඳහා ක‍්‍රියාවට නංවන රෙගුලාසි නීති ලෙස සැලකිය හැකිය.
නීතියෙහි දැකිය හැකි විශේෂ ලක්‍ෂණය වන්නේ බල කිරීම මඟින් පුද්ගල අවනතභාවය ලබා ගැනීමට එයට ඇති හැකියාවයි. විශේෂයෙන්ම ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රාජ්‍යයක් තුල ජනතා කැමැත්ත ප‍්‍රකාශ වන්නේත් ක‍්‍රියාවට නැගෙන්නේත් නීතිය මගිනි. නීතිය නොමැති තැන්වල අධිකාරී තත්ත්වයක් ඇති වේ. නීති කඩ කිරීම දඬුවම් ලැබිය හැකි වරදක් වේ. නීති පොදු සමාජ යහපත අරමුණු කොටගෙන පැනවිය යුතු වේ. නීති නිරවුල් සහ පැහැදිලිව දැක්විය යුතුය. එසේම වෙනස් වන සමාජ ආශාවන් හා අවශ්‍යතාවන් අනුව නීති වෙනස් විය යුතුය. සිරිත් විරිත්, ආගම, අධිකරණ තීරණ, නීති විශාරදයින්ගේ මත සහ යුක්තිය යන මූලාශ‍්‍රයන්ගෙන් ද නීති පැන නැගේ.
සටහන :- අමිල නුවන් මධුසංඛ
No comments:
Post a Comment