නිහඩ සිත අද මටම අවනත නෑ
ඔහේ ඇවිදින හීන බොදවුනු
මගේ වූ සිත මටම අවනත නෑ
කවි කියන්නත් බෑ
පඳ ගෙතෙන්නෙත් නෑ
නුඹ නොමැතිනම් කවි ඇසක් මට නෑ
පාළු මා ලග තනි රකින්නට
එදා සිටි නුඹ අද මගේ ලඟ නෑ
ඈත සුළඟට කියාගන්නත් බෑ
නුඹ අහිමි වග සුළඟ තව දන්නෑ
දන්නවානම් නුඹ අහිමි වග
නොදන්නවා වගේ ඉන්නෙත් නෑ
සොයා ගොස් දුක කියනවා සැක නෑ
තනිකමින් සිත ඉකිබිඳිද්දී
විහඟ පදවැල් ගලනවා දුක නෑ
බිඳුණු තනුවක අමුණලා මම
දුක එවන්නම් තව දිනක්
නුඹව මට හිමි නෑ නමුදු පිළිගන් නෑ
අහිමි කවියක පඳ ගොතන්නට
ඈත නොපෙනෙන
අඳුරු කුටියක ඉන්නවා නුඹ දන්නවා මම
ඒ වුනත් මම නොදන්නවා වගේ ඉන්නවා
මගෙන් ගිලිහුණු මට අහිමිවුණු පාට බොඳවුණු පුංචි සිහිනෙක
තනිවෙලා මම සිරවෙලා
නුඹේ පාළුව දැනුනමුත් හිත නොදැනුනා වගේ ඉන්නවා
අමිල නුවන් මධුසංඛ
No comments:
Post a Comment