නූතන යශෝදරාවත...
තබන පයට මල් පාවඩ එළීයන්
යනෙන කලට මල් වරුසා වැටීයන්
සුවඳ හමන වදනින් සිත පිරීයන්
සියලූ දනගෙ සෙනෙහස මතු ලැබීයන්
නුගුණ හැමදේම ඉවතට ඇදීයන්
යසස හැමවිටම නුඹහට ලැබීයන්
සිතන සියලූ සැප සම්පත් ලැබීයන්
නුඹේ දිවිය මල් යහනක් උනාදෙන්
ආදර සිහින නුඹ නෙත ඇස ගැටීයන්
තාලය මිහිරි ගීයක්වී වැයීයන්
සීතල සෙනෙහසින් නුඹ ඔද වැඞීයන්
ආදර සුළඟ නුඹ දෙසටත් හමාපන්
දිනක නුඹට මා නෙතු මුණගැසීයන්
මුවට මිහිරි බස් නිතරම ගලාපන්
ලතෙත් බවින් නුඹෙ හඳවත තෙමීයන්
මිතුරන් ලෙසින්වත් අප මුණගැසීයන්
පින්න මලක් පිපුනයි වැව් තාවුල්ලේ
තාලය සොයන ගීයක් ගැයුවයි නිල්ලේ
ආලය ඇවිත් හිනැහුණි මගෙ සිත මුල්ලේ
රිදී හඩක් ඇසුනයි ඒ ඇසිල්ලේ නිර්මාණය :- අමිල නුවන් මධුසංඛ
No comments:
Post a Comment